Monday, May 19, 2014

“A THOUSAND DOORS”, ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΓΕΝΝΑΔΕΙΟ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ


θλίβομαι… 
χάρηκα πραγματικά…
θα ήθελα να παρακαλέσω…

...την πολλά υποσχόμενη συνεργασία 
του πολιτιστικού οργανισμού ΝΕΟΝ 
και της Whitechapel Gallery


H Γεννάδειος Βιβλιοθήκη

ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΥΣΕΩΣ ΤΗΣ ΗΜΕΤΕΡΑΣ ΜΕΤΕΧΟΝΤΕΣ 

Ισοκράτης 



Η φράση αυτή στην μετώπη του κτιρίου–  σύμφωνα με την ερμηνεία που της δίνεται σήμερα - δηλώνει την πνευματική και οικουμενική διάσταση της ελληνικότητας... μα




Θλίβομαι με όλα όσα έχουν προηγηθεί για τον Εθνικό κήπο και την πρωτοβουλία του Δημήτρη Δασκαλόπουλου, τις αμφιβολίες, τις επικρίσεις τις παράδοξες ανησυχίες περί καταστροφής τάχα του Κήπου, τις παχυλές τάχα αμοιβές των μελετητών, την μονοπώληση της τέχνης από ιδιώτες (!!!) και άλλα υπερβολικά σχόλια. Η νέα έκθεση του Πολιτιστικού Οργανισμού ΝΕΟΝ στην Γεννάδειο Βιβλιοθήκη σε συνεργασία και εδώ με την Whitechapel Gallery, έρχεται να δώσει ένα ηχηρό μήνυμα στους εντός των τειχών κατοικούντες ότι δεν χρειάζεται να υψώνουμε γύρω μας νέα τείχη και να αμφιβάλλουμε διαρκώς με ύποπτες δηλώσεις για τάχα υστερόβουλες πρωτοβουλίες. Βρέθηκα μάλιστα πρόσφατα στο κατάμεστο και πολύ πετυχημένο και πολυβραβευμένο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στην Κηφισιά και αναρωτήθηκα γιατί τελικά εμπιστευτήκαμε τον Άγγελο και τη Νίκη Γουλανδρή να χρηματοδοτήσει μια τέτοια σημαντική  πρωτοβουλία με ένα τέτοιο μεγάλης κλίμακας κτίριο στην Κηφισιά και θλίβομαι που δεν εμπιστευόμαστε τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο, έναν συλλέκτη με διεθνή απήχηση, να προχωρήσει σε αυτήν την σημαντική κατά την άποψή μου πρόθεση.






Francis Upritchard, Balata Figures, 2012, Μπρούτζος



Χάρηκα πραγματικά που οι πρώτες πληροφορίες για τα εγκαίνια το βράδυ του Σαββάτου στην Γεννάδειο, που δεν μπόρεσα να παρευρεθώ, μιλούσαν για μια σημαντική και ξεχωριστή εκδήλωση με πλήθος κόσμου, που θύμιζε Νέα Υόρκη. Νέοι άνθρωποι, ζωντανές παρουσίες μακριά από κάποιες γνωστές κοσμικές ή περιθωριακές βραδιές εγκαινίων εικαστικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων. 




Daniel Silver,Dig, 2013
Φιγούρες από μάρμαρο,γύψο, καουτσούκ και μπετόν.


Χάρηκα πραγματικά που κατάφερα τελικά να επισκεφτώ την Κυριακή 11 Μαϊου μια διαφορετική έκθεση σε έναν σημαντικό και ξεχασμένο επί χρόνια, για το ευρύτερο κοινό κτίριο, με ένα μαγευτικό κήπο στον οποίο δεν είχα ξαναβιώσει ανάλογη εμπειρία στο παρελθόν και έφυγα συγκινημένος.



νεανικές παρουσίες με φρεσκάδα και σοβαρότητα συνέβαλαν ουσιαστικά με την παρουσία τους στην ουσιαστική μας ενημέρωση


Χάρηκα πραγματικά που με υποδέχθηκαν στην είσοδο με χαμόγελο και στην συνέχεια σε όλη την πορεία ,αγόρια και κορίτσια, νεανικές παρουσίες με φρεσκάδα και σοβαρότητα συνέβαλαν ουσιαστικά με την παρουσία τους στην ουσιαστική μας ενημέρωση – για τους καλλιτέχνες και το περιεχόμενο των έργων τους. Μια πρωτοβουλία, μάλλον πρωτοφανής για τα ελληνικά δεδομένα, που συμβάλει ουσιαστικά στην ενεργή συμμετοχή του ευρύτερου κοινού και την κατανόηση της Τέχνης, απομακρύνοντας την όποια αμηχανία και ενισχύοντας την απόλαυση.


Χάρηκα πραγματικά με την συνύπαρξη ξένων και Ελλήνων καλλιτεχνών και με συγκίνησε η εγκατάσταση της νέας καλλιτέχνιδας Πάκυ Βλασσοπούλου με θέμα το άλογο, που γεννήθηκε το 1985 στην Αθήνα και όπως γράφει «η τέχνη της πηγάζει από την αδυναμία της να θυμάται ονόματα, έννοιες και ημερομηνίες.»


Πάκυ Βλασσοπούλου, μια αγέλη αλόγων, εγκατάσταση



Πάκυ Βλασσοπούλου, μια αγέλη αλόγων, εγκατάσταση



Πάκυ Βλασσοπούλου, μια αγέλη αλόγων, εγκατάσταση


Χάρηκα πραγματικά με την τολμηρή, παράξενη και ευπαθή πρόταση του  Νίκου Ναυρίδη και την ηχητική εγκατάσταση του Κώστα Ιωαννίδη, περίμενα όμως περισσότερα από τον Γιάννη Κουνέλη. 





Νίκος Ναυρίδης, 1000 Φύλ(λ)α*, 2014, Χειροποίητο φύλλο, αλεύρι, νερό, αλάτι, σπάγκος




Γιάννης Κουνέλλης, Untitled, 2014

Χάρηκα πραγματικά με τα έργα των Ελλήνων κα ξένων καλλιτεχνών που επέλεξε η Iwona Blazwick Διευθύντρια της Whitechapel Gallery και βρίσκω ότι ανταποκρίνονται απόλυτα στο ήθος που χαρακτηρίζει την ελληνική αυτή πραγματικότητα, χωρίς να προκαλούν και να σοκάρουν τόσο μέσα στον ευαίσθητο χώρο της Βιβλιοθήκης όσο και στον υπέροχο κήπο που φωλιάζει στο κέντρο της πόλης. 

Παραθέτω στην συνέχεια επιλεγμένες εικόνες έργων που κατέγραψα:




George Herold, Bent poetry, w. up!, 1997/ 2014, Ξύλο, μελάνι, μέταλλο και σύρμα. 




Christian Boltanski, Reconstitution, 1990, Χαρτόνι, χαρτί, φωτογραφίες 

Συλλογή Whitechapel Gallery




Μark Manders, 
Composition with Short Verticals, 2010, Ξύλο, επιζωγραφισμένο ξύλο, επιζωγραφισμένη εποξική ρητίνη, Συλλογή ISELF




Michael Rakowitz Documenta 13: What Dust Will Rise? (17), 2012, 
Τραβερτίνης (ασβεστόλιθος) από την Μπαμιγιάν λαξεμένος στο χέρι





Michael Dean, Analogue Series (Tongue), 2014, Σκυρόδεμα, MDF



Έφυγα με μια αίσθηση μεγάλης ικανοποίησης. Αισθάνθηκα ότι κάτι καινούργιο έρχεται και πρέπει να το δούμε με μεγάλη σοβαρότητα. Ιδιαίτερα οι Έλληνες καλλιτέχνες που πρέπει νομίζω να ξεπεράσουν κάθε εσωστρέφεια και να συνειδητοποιήσουν ότι ανοίγεται ένα καινούργιος δρόμος, που με επιμονή μπορεί να οδηγήσει σε μια διεθνή προβολή της Ελληνικής Τέχνης. 


Nina Fisher & Marganel Sani, Toute la mémoire du monde video , 2006,
Έγχρωμη στερεοφωνική δικάναλη βιντεοεγκατάσταση. Φιλμ των 35 χιλιοστών ψηφιακά επεξεργασμένο σε μορφή HD, διάρκειας 7’ 




Annie Ratti, Tête à Tête (You and Me), 1999/ 2014,Λυγισμένο κοντραπλακέ, μέταλλο, ύφασμα, 


Elizabeth Price, THE TENT, 2012
Βίντεο HD διάρκειας 15’



Juan Minoz, Conversation Piece II, 2001, Μπρούτζος, έξι κομμάτια,





Giuseppe Penone, Spazio di Luce, 2008,Μπρούτζος, φύλλο χρυσού





Adrian Villar Rojas, Return,  detail, από τη σειρά Return of the World, 2012, 
Άψητος πηλός, τσιμέντο, ξύλο, μέταλλο 

Συλλογή Sandretto Re Rebaudengo






Daniel Silver, An Artangel commission Installation view, Φιγούρες από μάρμαρο, γύψο, 


Θα ήθελα να παρακαλέσω τον Δημήτρη Δασκαλόπουλο να επιδιώξει με υπομονή και επιμονή την υλοποίηση του οράματός του για τον Εθνικό Κήπο για να βιώσουμε και εκεί την σύγχρονη Τέχνη σε έναν ακόμη χώρο που είναι ανοιχτός σε όλους και ήδη έχει δοκιμαστεί επιτυχημένα με μια μεγάλη έκθεση της Βάνας Ξένου. Πιστεύω ότι η τέχνη ενδυναμώνει και εμπλουτίζει τους δημόσιους χώρους όπου τοποθετείται. 

Θα ήθελα να παρακαλέσω να σπεύσετε να επισκεφτείτε αυτή την έκθεση και να συμβάλετε προς αυτή την κατεύθυνση έτσι ώστε να συνεχιστούν οι σημαντικές αυτές πρωτοβουλίες. 

Για τον κατάλογο της έκθεσης κάντε ΚΛΙΚ εδώ 
και για να μεγεθύνετε τις εικόνες κάντε ΚΛΙΚ επάνω σε αυτές.



1 comment :

  1. Γιαννης ΑυλωνιτηςMay 20, 2014 at 5:46 PM

    Γιωργο, το εξαιρετικο σου κειμενο και η επισκεψη στον μαγικο κηπο με εκαναν να αισθανομαι ποσο αναγκη εχουμε τετοιες εκθεσεις και τα ερεθισματα τους..... Ποσους φοβους και προκαταληψεις, συντηρητικες και προοδευτικες....., εχουμε να ξεπερασουμε σαν κοινωνια για να φτασουμε να ξεχωριζουμε και να εμπιστευομαστε και να τολμαμε.....

    ReplyDelete